Saya memang BUDAK KAMPUNG , yang
dari dalam perut ibu menetap di kampung, lahir dan membesar di kampung yang pernah dikelilingi sawah padi suatu masa dahulu.
Selut dan lumpur pernah jadi padang
permainanku,
Lintah , pacat dan belut itu perkara
normal yang aku lihat, aku rasai sejak kecil.
Mereka cakap “malu la jadi budak kampung”..
Saya tak pernah malu untuk mengaku yang saya ni budak kampung, Malah saya berbangga kerana lahir dan membesar sebagai budak kampung sebab saya ada pengalaman dan nikmat hidup yang tak semua orang miliki.
Saya dapat satu pengajaran dan kekuatan
daripada orang kampung untuk teruskan hidup. Saya kenal erti hidup dalam
kesusahan untuk melakar sebuah kejayaan.
Orang kampung mundur??hahaha !
Kalau dulu mungkin kenyataan tu betul,
tapi sekarang dah moden.
Cuba la pergi jengah mana-mana kampung,
kalian akan dapat lihat kehidupan kampung adalah lebih baik dan mewah daripada
hidup orang Bandar. Especially mewah dengan kasih sayang dan semangat ke'kita'an
daripada ke'aku'an.Kalau dulu memang anak-anak kampung selalu tercicir dalam
pelajaran, tapi sekarang sila lihat siapa yang lebih cemerlang dalam kalangan
pelajar..Tanyalah diri sendiri ye ^_^.
Daripada anak kampung yang tiada apa-apa, mereka bergerak merubah diri sendiri. Bergerak untuk melakar kejayaan dan untuk memberitahu dunia bahawa anak kampung yang selalu dipandang rendah mampu dan boleh Berjaya. Jadi, jangan pandang rendah budak kampung yer!
berbangga
lah dengan diri anda.. pedulikan ape orang kata keyh.. chill!
No comments:
Post a Comment